Dina Pekkeriet (87) heeft altijd gefietst. Ze woonde het grootste deel van haar leven op een boerderij in de buurt van Luttenberg, maar Dina en haar man hadden geen rijbewijs. Helaas moest Dina een paar jaar geleden haar fiets verkopen. Gelukkig nemen haar dochters haar nu regelmatig mee voor een tocht op de duofiets. Bijvoorbeeld vanuit Vilsteren, waar sinds mei 2018 een duofiets bij Herberg De Klomp staat.
Henk (54) en Petra (50) Meiborg uit de hippe Roombeekwijk in Enschede hebben één auto verkocht en bouwden hun ‘gewone’ fiets zelf om tot e-bike. Want fietsen is volgens hen heel vaak goedkoper, praktischer en leuker.
Voor Frank Heidanus (50) is wielrennen meer dan een hobby. Hij heeft er veel aan te danken. Frank wil dat graag op zaterdagmorgen uitleggen tijdens een fietsrondje. En dan moet de foto gemaakt worden het hoogste punt van de Holterberg, zijn lievelingsplek. “Al hou ik van doorfietsen, ik vind het uitzicht hier zo mooi dat ik er vaak een kwartiertje blijf stilstaan.”
Karlijn Blankestijn, Renée Kalis en Pien Timmers zijn alle drie 13 en fietsen elke dag van Heino naar de scholengemeenschap Thorbecke in Zwolle. Dat is 16 kilometer. Met een groepje meiden verzamelen ze aan de rand van het dorp en dan gaan ze – weer of geen weer – naar school. Kletsend, zingend of giechelend. En vaak beleven ze van alles.
Met het project 365 dagen fietsen wil de provincie Overijssel het fietsen extra stimuleren. ‘Fietsen werkt! Altijd en voor iedereen’ is de slogan van aanjager en oud-wielerprof Theo de Rooij. Dat geldt zeker voor boerin en medisch secretaresse Hennie Wijnhout (53). Zij fietst drie keer per week vijftien kilometer van het buitengebied van Heino naar het Isala Ziekenhuis in Zwolle.
Gerrit Lohuis (64) zet als vrijwilliger al jarenlang racefiets-routes uit voor diverse organisaties. Zoals Sallands Steilste, de eerste van de 'krommesturen routes' van 365 dagen fietsen. Maar hij is ook routemaker bij de jaarlijkse Theo de Rooij Classic en bij Tourclub Rijssen . Hij vindt het heerlijk om te doen. “Als anderen genieten van mijn routes of zeggen dat ze verrast zijn, dan begin ik pas echt te glunderen.”